Kiezen voor liefde in plaats van angst.

Jaaaahhh een nieuwe week. Zag ik vroeger weleens tegen de maandag op, tegenwoordig heb ik er zin in. Het voelt voor mij altijd weer als een nieuwe start. De titel die ik op maandag altijd gebruikt komt dan ook recht uit mijn hart. Nieuwe kansen, nieuwe keuzes. Het heeft bij mij ook met energie te maken. Op zondag voel ik al de energie voor de maandag en heb ik er zin in. Terwijl ik oprecht niet hoe mijn dagen eruit zien en wat er op mijn pad komt.

Vaak zijn er wel een paar dingetjes gepland, waar ik dan al dan niet naar uitkijk, maar verder prijs ik me erg gelukkig dat ik bijna bij de dag kan leven. De andere kant van de medaille is dat het ook heel onzeker is. Ik weet op dit moment niet waar ik eind augustus verblijf, woon, ben. En of er voldoende inkomsten zijn.

Een nieuwe week dus en vandaag, maandag, is zo’n dag dat ik ontzettend blij ben dat er beweging is en stappen gemaakt worden hier in het Spaanse, maar het is ook weer een spannende dag. Ik krijg namelijk airconditioning.

Daar heb ik best wel even over getwijfeld. Ik hou er persoonlijk namelijk helemaal niet van, koelte door airco, maar dat komt door mijn Nederlandse referentiekader. Hier schijnt het toch echt wel nodig te zijn in de zomer.

Inmiddels heb je vast begrepen dat ik momenteel in Malaga woon en vanuit hier mijn werk en studies doe. Locatie-onafhankelijk werken en wonen was ooit mijn doel en vanuit het niets kon ik deze droom realiseren. Daarnaast verhuur ik deze mooie plek, zodat ik weer op een andere locatie kan wonen en werken.

Hier zit ik dan nu in Pedregalejo. Wonende tussen de Spanjaarden, in een oud vissersdorpje 5 km buiten Malaga. 50 meter van het strand met een boulevard met authentieke restaurantjes. Zonder veel toeristen, maar met veel locals. Zon, palmbomen, rust. Iedere dag is nog een beetje onwerkelijk. Het is namelijk erg snel gegaan, maar wauw wat voel ik me hier op dit moment gelukkig. Terwijl ik eigenlijk alleen nog maar aan het regelen en organiseren ben.

Hoe het allemaal gekomen is, beschrijf ik een andere keer, maar op 9 mei, mijn 26e Moederdag, draaide ik de sleutel om naar een nieuwe periode in mijn leven. Kennelijk was het de tijd. Timo en Silke hebben hun eigen mooie leven op hun eigen plek, ik had mijn ‘oude’ Marketing/Communicatieleven (eindelijk) afgerond en Covid had me inzichten gegeven dat ik naast coachen, voor andere inkomstenbronnen moest zorgen. Het was tijd voor het realiseren van mijn doel om een gestructureerd nomadenleven te leiden.

Prachtig, maar ook spannend en ingewikkeld soms. Ik kwam hier met een sleutel van de voordeur, een lieve vriend met een auto vol spulletjes die van belang konden zijn en mijn hondjes. Een leeg huis. Bijna geen mensen die je kent en de taal spreek ik nauwelijks.

Alles moest geregeld, besteld en gekocht. In ieder geval een bed, een bank en internet. Met een minimaal budget en niet wetende waar, wat te kopen. Stukje bij beetje is het gelukt. En nog steeds ben ik bezig. Het gaat namelijk niet zo heel snel hier allemaal. En dat is goed en fijn. Ik word uitgedaagd om mijn kalmte te bewaren. Hoe belangrijk is een kapotte vloer of het installeren van een airco nu eigenlijk?

Niet belangrijk. Rustig blijven, goed voelen in je lijf als de frustratie opkomt, waar voel ik het. Daar naar toe ademen, ontspannen en het verdwijnt.

Hier leven maakt dat je wel relaxter wordt. Of je nu wilt of niet. Zo niet, dan kun je hier beter niet wonen. Ik vind dat ik te gast ben in een ander land, met andere gewoontes, een andere manier van leven en daar zal ik me bij aan moeten passen. Maar het brengt me zoveel. Mede door de manier van leven. Mañana…  Leven in het moment wordt zo een stuk gemakkelijker gemaakt.

En daar hou ik van. Leven in het moment. Zonder de nabije toekomst uit het oog te verliezen. Maar dat zit ergens achterin in mijn bus. Zo nu en dan mag Mrs Nabije Toekomst even haar woordje doen. Ik luister naar haar en soms neem ik haar advies over en kom ik tot actie. Soms ook niet, dan Mrs Nabije Toekomst weer achter in de bus en zie ik haar een paar dagen niet.

Vandaag dus blij dat er beweging is, maar ook spannend. Twee mannen over de vloer die de airconditioning gaan plaatsen, waarvan ik niet exact weet wat ze gaan doen, waar ze de apparaten gaan plaatsen, waarom daar, wat de consequenties zijn. Ik kan niet met ze communiceren. Ze spreken alleen Spaans, maar dan ook echt alleen Spaans. Controle loslaten dus, inmiddels ben ik daar wel aardig in bedreven. Want.. alles komt goed. Linksom of rechtsom. Of.. bijna alles… ‘signora, un problema’ hoor ik nu vanuit de kamer. Hmmm, wat zou er zijn. Ik hoorde al veel gekreun en gesteun bij het boren. Alles is van beton namelijk hier, maar nu ‘un problema’. Het blijkt mee te vallen. Voor het boren in het beton, moest ie water gebruiken en nu is de net gesauste witte wand, volledig grijs. Tsja, als dat de ergste problemen zijn. Of een schoonmaakmiddel of een likje saus en het is weer opgelost.

Ik ben hier nu zes weken en wat ik heb geleerd is het volgende:

• Het is bijzonder om ‘opnieuw’ te beginnen. Bijna niemand kennen, de taal niet spreken, een nieuwe cultuur. Het voelt als echt als een avontuur.
• Ik word uitgedaagd om hulp te vragen. Ben ik door de jaren heen gewild en ongewild erg zelfstandig geworden, hier moet ik wel vragen, anders kom ik niet verder. Als er maar enigszins een haakje is bij met name een persoon, moet ik durven vragen of diegene zelf mij kan helpen of iemand anders weet die mij kan helpen.
• Verbinding aangaan met mensen die goed voelen. Je hebt elkaar nodig.
• Drempels over gaan, in alles. Spannend, maar wil ik verder komen en me hier ‘nestelen’ dan moet het. Hoe spannend ook.
• Ik moet volledig uitgaan van mijn gevoel, met name bij de Spaanstaligen. Ik ken ze niet, ik ken hun cultuur niet. Doen ze wat ze zeggen? Vertrouw ik ze? Op deze manier wordt mijn intuïtie nog meer aangesproken en nog meer ontwikkeld.
• Oordeelloos leven. Ik probeer het al een tijd zoveel mogelijk, maar hier gaat alles overboord. 
• Buiten je comfortzone treden levert zoveel op: een nieuwe leefomgeving, nieuwe mensen, andere gewoontes leren kennen, een andere leefstijl, persoonlijke ontwikkeling, verdieping, grenzen verleggen, angst overwinnen, een nieuwe taal, controle loslaten.

Maar het belangrijkste…

Love over Fear

Kies voor ‘liefde’ en niet voor ‘angst’. Bij mij kwam alles samen: intenties zetten, de wet van de aantrekking, intuïtie, de 5% van je hersenen die ‘bewust’ zijn gebruiken om de risico’s in te schatten, het universum, synchroniciteit. Wellicht dat je hier wat sceptisch tegenover staan. Dat is helemaal okay. Ik geloof dat toeval niet bestaat, dat weet je. En meer dan ooit is dat nu bewezen.

Als ik had gekozen voor ‘angst’ had ik hier niet gezeten. Dus ik ben mezelf iedere dag dankbaar dat ik het lef en de moed heb (en heb gehad) om voor ‘liefde’ te kiezen. En dat is wat ik jou ook gun. Kies voor ‘liefde’. Het is retespannend, maar het kan! Op wat voor vlak dan ook. Je kunt iedere dag opnieuw beginnen. Het brengt je zoveel. Ik wens je een fijne week!